Parafia bł. Karoliny Kózkówny w Ełku » Czy ty jesteś tym, który ma przyjść?

Czy ty jesteś tym, który ma przyjść?

Czytanie z Księgi Proroka Izajasza (35,1-6a.10)

Niech się rozweseli pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje także skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Saronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, aby was zbawić». Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie. I odkupieni przez Pana powrócą. Przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na twarzach. Osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie.

Czytanie z Listu św. Jakuba Apostoła (5,7-10)

Bracia: Trwajcie cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie. Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie popadli pod sąd. Oto sędzia stoi przed drzwiami. Za przykład wytrwałości i cierpliwości weźcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imię Pańskie.

Czytanie z Ewangelii św. Mateusz (11,2-11)

Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie».

Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Co wyszliście obejrzeć na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po co więc wyszliście? Zobaczyć proroka? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: „Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby przygotował Ci drogę”. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on».

O czym jest dzisiejsza Ewangelia?

W dzisiejszej Ewangelii Jezus jest już dojrzałym i aktywny nauczycielem w swojej publicznej posłudze. On naucza, głosi i uzdrawia, a pytanie, które wszyscy sobie zadają, brzmi: "kim on jest? Czy to właśnie on jest Mesjaszem, którego się spodziewamy? Pytanie Jana z więzienia pomaga Jezusowi wyrazić, jakim Mesjaszem jest. To on rzeczywiście ma przyjść, Mesjasz, a cuda, które on ma, to potwierdzają. Jednak nie jest typem politycznego Mesjasza, jakiego wielu oczekuje. On przynosi wyzwolenie innego rodzaju.

Zastanów się:

Czego ludzie spodziewali się po nadejściu Mesjasza?
Gdzie leży wielkość i małość Jana Chrzciciela?
Jezus ukazał przyjście Boga wśród nas swoją szczególną troską o ubogich, chorych i wykluczonych. Jak my swoim życiem dajemy świadectwo temu, że On już przyszedł?

Przemyśl

(i) Ten, który przychodzi Publiczna posługa Jezusa rozpoczęła się od deklaracji Jana Chrzciciela, że "nadszedł czas” nawrócenia, bo ten, który jest zwrotnym punktem w historii ludzkości już nadchodzi. Teraz dokonuje się decydujący moment w historii ludzkości. Zaprasza wiec Jan Chrzciciel ludzi, by przygotowali się na przyjęcie Mesjasza. To przygotowanie oznacza odwrócenie się od grzechu na rzecz Boga i rozpoczęcie nowego życia (Mt 3:1-12)

To nie obecność Jana sprawia, że ten decydujący moment jest dla wszystkich tak ważny, lecz przyjście kogoś większego od niego. Wyrażenie "ten, który nadchodzi" lub "nadchodzący" jest Janowym sposobem określenia, które odnosi się w jego nauczaniu do Mesjasza (Mt 3,11; 11:3. 14). W nauczaniu Jana przyjście Mesjasza to kwestia życia i śmierci. Siekiera została przyłożona do drzewa i czas przynieść owoce albo zostać całkowicie odciętym od źródła życia (Mt 3:10). Kiedy On przyjdzie nastanie czas przesiewania i palenia plew (Mt 3:12). Możemy zauważyć, że w nauczaniu Jana Chrzciciela wszystkie obrazy Mesjasza, ukazują Go jako kogoś bezkompromisowego, a nawet bezlitosnego.

Po chrzcie Pana Jezusa Jego sposób bycia nie pasował do obrazu Mesjasza jaki przedstawiał Jan Chrzciciel na pustyni. Jezus nie narzucał nikomu swojego Królestwa poprzez posiadaną władzę i autorytet (Mt 4,1-11), lecz przez pokorne podporządkowanie się woli Bożej wyrażonej w Piśmie Świętym. W wielu aspektach zrywa z przeszłością. On mówi: „Zła nie odpłacaj złem”. Każdy może zobaczyć, że jedynym kryterium Jego działania jest dobroć (Mt 5:38-48). Jezus troszczy się o biednych i chorych i wzywa uczniów do dołączenia do niego w tym dziele miłosierdzia. Nie ma potępiających osądów, nie ma bezwzględnego niszczenia złych ludzi! Jan Chrzciciel, który jest w więzieniu, słyszy o tym wszystkim, co się dzieje. Jest zdezorientowany. Czyżby się mylił myśląc, że Jezus jest Mesjaszem? Podejmuje decyzję i chce się sam o tym przekonać więc wysyła do Jezusa swoich uczniów z pytaniem: „Czy ty jesteś Mesjaszem?”

Jezus cytuje słowa proroka Izajasz, które przepowiedział, co Bóg uczyni rękoma Mesjasza. Izajasz określa te czyny jako znaki jakie będą towarzyszyć przyjście Mesjasza. Mesjasz będzie kimś kto sprawi, że ślepi zobaczą piękno stworzenia, a głusi usłyszą „muzykę stworzenia” (Iz 61:1).

Kiedy przyjdzie mesjasz nieistotni i zapomniani przez społeczeństwo ludzie, tacy jak kaleki i trędowaci, ślepi i głusi staną się uprzywilejowaną grupą Jego działania, a takie znaki towarzyszyły działalności Jezusa. Czyżby Jan Chrzciciel i wielu innych tego nie dostrzegali? Aby to zobaczyć, potrzebna jest wiara. (Mt 11:6)

Mieć wiarę oznacza zaufać, Bóg jako temu, który zna konsekwencje wszystkich wydarzeń w naszym życiu i być świadomym tego, że Bóg zawsze nas zaskakuje, dlatego nam pozostaje zrozumienie tego co dzieje się wokół nas jako część historii zbawienia ofiarowanej nam i innym przez Niego.

ii) Jan Chrzciciel Jezus wychwala Jana jako największego z ludu Starego Testamentu. Stawia Jana na honorowym miejscu jako ostatniego proroka i poprzednika Mesjasza, czyniąc z niego ważne ogniwo łączące dawnych proroków z czasów Starego Testamentu z czasami Nowego Testamentu.

Jednak Jan Chrzciciel należy do dawnych czasów, czasów Starego Testamentu, czasu, który dopełnił się wraz z przyjściem Mesjasza. Teraz, gdy Mesjasz przyszedł w osobie Jezusa, to On zapoczątkowano zupełnie nową epokę, w którym ci, którzy według dawnych standardów byli maluczkimi w oczach świata teraz są wyżej postawieni od sławnych kobiet i mężczyzn Starego Testamentu.

(iii) Czym jest wielkość? O ludziach, którzy tworzą ekscytującą muzykę, biją rekordy sportowe lub gromadzą wielką władzę czy bogactwo my zwykli obywatele tego świata mamy tendencję do myślenia jako „ludziach wielkich”. Jan Chrzciciel nie zrobił żadnej z tych rzeczy, a jednak Jezus nazywa go największym. Jezus nie widzi wielkości w zewnętrznych symbolach należących do określonego systemu wartości. Dla Jezusa wielkość człowieka polega na gotowości poddania się Bożemu panowaniu oraz uczestnictwie w radości i wolności mesjańskich czasów, które Jezus zainaugurował. W Królestwie Bożym niektórzy bardzo znani i odnoszący sukcesy ludzie mogą być nieistotnymi „krasnalami”, a inni uważani za „kompletne porażki życiowe” mogą być olbrzymami w oczach Boga. Paweł mówi, że "Boża głupota jest mądrzejsza niż ludzka mądrość, a Boża słabość jest silniejsza niż ludzka siła" (1 Kor 1:25). Akceptacja bycia takim jakim się jest (małym) to droga do wielkości w Królestwie Bożym (Mt 18:1-5).