Parafia bł. Karoliny Kózkówny w Ełku » Jedno orędzie od Ojca, Syna i Ducha Świętego

Jedno orędzie od Ojca, Syna i Ducha Świętego

Przeczytaj Słowo Boże

Czytanie z Księgi Przysłów (8,22-31)

Pan mnie zrodził jako początek swej mocy, przed dziełami swymi, od pradawna. Od wieków zostałam ustanowiona, od początku, przed pradziejami ziemi. Przed oceanem zostałam zrodzona, przed źródłami pełnymi wód; zanim góry zostały założone, przed pagórkami zostałam zrodzona. Nim glebę i pola uczynił przed pierwszymi skibami roli. Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód; gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej Otchłani umacniał, gdy morzu ustawiał granice, by wody z brzegów nie wystąpiły; gdy ustalił fundamenty ziemi. I byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim. Igrając na okręgu ziemi, radowałam się przy synach ludzkich.

Czytanie z 1 Listu św. Pawła do Rzymian (5,1-5)

Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia dzięki wierze, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa; dzięki Niemu uzyskaliśmy na podstawie wiary dostęp do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. Ale nie tylko [tym], lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość – wypróbowaną cnotę, wypróbowana zaś cnota – nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.

Z Ewangelii według św. Jana (16,12-15)

Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.

O czym jest dzisiejsza Ewangelia?

Okres wielkanocny zakończył się obchodami Zesłania Ducha Świętego, a po nim następuje uroczystość Trójcy Przenajświętszej, Ciała i Krwi Chrystusa oraz Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Te trzy święta następujące po okresie wielkanocnym wydobywają głębszy sens wydarzeń paschalnych. W uroczystość Trójcy Świętej świętujemy fakt, że Jezus nie jest sam w misji dla ludzkości. On ma poselstwo od Ojca. Jego poselstwo trwa nawet po Wniebowstąpieniu. To obiecany przez Niego Duch Prawdy zstępuje na Apostołów i tych, którzy uwierzą w Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela, aby kontynuował to przesłanie zbawienia. Duch Święty nie jest sam, On przychodzi jako wspomożyciel posłany przez Ojca i Syna. Istniejąca doskonała komunia związana więzami doskonałej miłości między Ojcem i Synem, przynosi owoc, którym jest Duch Święty. On to powoduje, że to co należy do Ojca, należy też do Syna w doskonałej jedności Ducha Świętego.

Zastanów się:

Dlaczego Duch Święty jest określany jako "Duch Prawdy"?
W jaki sposób Jezus wyraża jedność między Nim a Ojcem i Duchem Świętym?
W jaki sposób odnosisz się do Trójcy? Czy łatwiej ci modlić się do którejś z Osób Trójcy Świętej? Dlaczego?

Przemyśl

(i) Duch Prawdy Lud Izraela zawsze wiedział, że Bóg pragnie prawdy, która jest wrogiem fałszu. (Ps 51:8). Psalmista w chwili udręki modlił się, aby Bóg zesłał Jego «światło i prawdę», aby go prowadziły (Ps 43 [42], 3; 86 [85], 11). Słowa psalmów wyraźnie wskazują, że ważne jest, by lud Boży żył w prawdzie.

Jan w swojej Ewangelii widzi w Jezusie Bożego posłańca prawdy. Jezus jako Słowo Boże, jest wcieleniem «prawdy i łaski» (J 1, 14.17) która powoli prowadzi do przyjęcia Bożego Orędzia jako prawdy Bożej. Od chwili Wcielenia prawdziwe uwielbienie Boga jest sprawowane w duchu i w prawdzie (por. J 4,23-24) i wykracza poza wszelkie granice narodowe i religijne. Życie w prawdzie jest drogą do pełnej wolności (por. J 8, 32). Wreszcie w mowie pożegnalnej Jezus mówi, że jest drogą, która daje życie i prowadzi do Prawdy (J 14, 6a). Uczniowie i czytelnicy Ewangelii są świadomi, że Jezus jest posłany przez Boga, aby wszystkich prowadzić do Boga, swego Ojca (J 14, 6b). Jednak wielu z jego słuchaczy nie chce zaakceptować Jego orędzia (J 8,44-46).

Aby przygotować uczniów do przyszłej misji, Jezus mówi im, że po Jego odejściu w dalszym ciągu doświadczą Jego obecności i Jego działania, ale w nowej formie, która będzie inspirowana pośrednictwem Ducha Świętego. Tak więc dzieło Ducha Świętego nie będzie czymś nowym, ale będzie kontynuacją misji Jezusa. Duch Święty będzie wspierał uczniów i jako pomocnik inspirował ich działania (J 14,17; 15,26).

Kiedy Jezus wstąpił do Nieba i powrócił do Ojca, nie zostawił uczniom dokładnego planu tego co i jak mają robić. Musimy sobie zdać sprawę z tego, że uczniowie nie byli w stanie zrozumieć wszystkiego czego nauczał ich Jezus. Na początku prowadził ich entuzjazm doświadczenia działania Ducha Świętego, jednak wraz z upływem czasu musieli się zmierzyć z nowymi i nieoczekiwanymi problemami. Szukając odpowiedzi na te problemy prowadzeni przez Ducha Świętego wracali do słów i czynów Jezusa. Pod kierownictwem Ducha Świętego, słowa i czyny Jezusa, które słyszeli i widzieli przed Jego śmiercią i zmartwychwstaniem zyskiwały nowe znaczenie, którego dotychczas nie zauważali. Teraz głoszone przez nich orędzie nabierało głębszego i pełniejszego znaczenia odkrywając pełną prawdę o zbawieniu człowieka. Dzięki Duchowi Świętemu uczniowie zrozumieli, że ich misja jest kontynuacją tego, co czynił Jezus, i doświadczali wspólnoty serc silniejszej niż wszystko, co wcześniej sobie wyobrażali.

Kościół jako wspólnota wierzących, nadal jest prowadzony przez Ducha Jezusa, zwłaszcza doświadczają tego ci, którzy dzięki bożemu powołaniu zajęli miejsce Apostołów jako głosiciele Chrystusowego Orędzia. W miarę jak zmienia się świat wokół nas, nie tylko ci powołani, ale wszyscy wierzący stają w obliczu nowych sytuacji. Nie zawsze znamy wszystkie odpowiedzi na każde pytanie, ale mamy obietnicę Jezusa, że Duch Święty wprowadzi nas w całą prawdę. Nawet w czasach zamieszania powinniśmy ufać, że Duch Święty stopniowo doprowadzi Kościół do ujrzenia pełnej prawdy.

To doświadczenie przewodnictwa Ducha Świętego przeżywamy indywidualnie i jako wspólnota, kiedy razem słuchamy Słowa Bożego. Duch Święty pokazuje nam w nowy sposób, co słowa Jezusa znaczą tu i teraz w naszym życiu.

(ii) "Wszystko, co ma Ojciec, jest moje" Jednym z obrazów, których Biblia używa w odniesieniu do Boga, jest obraz Ojca (Pwt 32,6; 1 Sm 8,2; 2 Krn 29,1; Iz 63,15); Sam Jezus kilkakrotnie zwracał się do Boga określeniem Abba (tata) (Mk 14, 36), podobnie wołają do Boga też pierwsi chrześcijanie (Ga 4, 6; Rz 8,15).

W Biblii ojcostwo Boga nie wyklucza przymiotów, które przypisujemy troskliwej matce (Oz 11, 1-4). Obraz Boga jako Rodzica, czy to Ojca, czy Matki, wyraża ścisły związek w podobieństwie, jak i w tym co różni Boga od ludzi. To my, jesteśmy stworzeni i otrzymujemy życie od Boga, który jest źródłem wszelkiego życia.

Ponieważ Ludzie zostali stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, dlatego w Piśmie Świętym nazywani są Jego «synami i córkami» (Pwt 14, 1; 32, 19; Oz 1,10). Spośród wszystkich dzieci Bożych Izrael uważał się za pierworodne dziecko Boże (Wj 4,22). Ich Król był określany jako syn Boży (Ps 2,7) i jako syn Boży miał odzwierciedlać miłość Boga jako Ojca i/lub Matki. Cechą szczególną wiary chrześcijańskiej jest twierdzenie, że w Jezusie, Synu, Bóg Ojciec objawił się w pełni. Jezus widział Ojca (J 6, 46) i Ojciec Go posłał. Ta jedność Ojca i Syna jest podkreślana niemal na każdej stronie Ewangelii św. Jana (J 3, 16-21; 7, 17-18; 12, 49; 14, 10). Jezus ma misję, aby dać Go poznać ludzkości (J 1, 18; 14, 9). Bóg wysłał przed Nim wielu innych proroków, aby objawili coś Jego ludowi, nie tylko Izraelowi, ale także poprzez inne religie. Ale tylko Jezus posiada ten wyjątkowy status jako posłaniec Boga, On jest jedynym, który ma pełne uczestnictwo w życiu samego Boga. Dlatego nasze wejście w osobistą relację z Jezusem jest tym samym, co nawiązanie relacji z Bogiem Ojcem.